Dat was moeder even vergeten, dus de eerste keer mocht ons madammeke met een aftands rugzakske de bus op. Ik beloofde dat tegen de volgende zwemles op te lossen, en een leuke zwemzak te maken.
En jawel, georganiseerd als ik ben, viel mijne frank zondagavond dat die "volgende keer" de ochtend erop was. Moeder kon dus nog een zwemzak gaan naaien, lichtelijk tegen de goesting want ik had meer zin in bankhangen, maar belofte maakt schuld!
Ik nam twee gelamineerde stoffen uit de kast, want ik herinner me zelf het vervelende gevoel van een natte zwemzak op je rug/schouders, en wou dus eentje maken die niet voelbaar nat wordt.
Wonderwel had ik de perfecte regeboogtassenband liggen!
Eentje die al zeker vijf jaar in de kast lag, maar nooit ergens bijpaste.
Nu hebben de eenhoorns van de buitenstof toch wel een regenbooghoorn zeker! Perfect match!
Het patroon is Ida uit mijn tas, gewoon normaal doen en een stropkoordzakske maken was weeral te moeilijk voor moeders :p.
Et voila, belofte ingelost! Kindje blij!
Patroon: Ida - Mijn Tas