Knutselen op zondag

Alweer een blogbericht zeg! U zou bijna denken dat ik meedoe aan veertig dagen bloggen!
Echter, dat doe ik niet! Misschien komt het toevallig zo uit, gezien ik nog véél blogachterstand heb, maar het is allesinds niet bewust.
Waarom doe ik niet mee? Omdat ik het gewoon raar vind.
Ik ben helemaal niet katholiek (understatement!), maar ik weet wel dat de vasten draait om iets LATEN wat je graag doet/eet, of iets doen wat je normaal niet zo graag/gemakkelijk doet.
Dus tenzij je een hekel hebt aan bloggen en je het als een extra verplichting ziet, vind ik het raar om bij wijze van vasten extra te gaan bloggen.
Mijn veertig dagen, en hopelijk ook daarna, plan ik anders, namelijk met minder schermtijd, en meer gezinstijd. Het meer bloggen kan dat misschien tegenspreken, maar ik leg mijn smartphone bewust uren op kant, terwijl hij voorheen aan mijn hand kleefde.
Zo knutselde ik dit weekend fijn met de oudste, bakten we wafels, gingen we naar de speeltuin, ...
Terwijl ik dit bericht schrijf, ligt de jongste op bed en zit de oudste een beetje te puzzelen.

Gisteren schilderden we houten huisjes met krijtverf.
Het is te zeggen, ik schilderde ze, terwijl zij wat anders schilderde, ik ben namelijk nogal perfectionistisch als het spullen voor mezelf betreft :p.
Vandaag waren ze droog en leukten we ze op met kurkleder op het dak, en scrapbookpaper binnenin. Deze kleefde ik vast met dubbelzijde tape, omdat ik geen zin had in geklieder met lijm.
Ben ik namelijk niet zo handig in.
Ik weet nog niet helemaal wat ik er precies ga inzetten, als iemand tips heeft, dan hoor ik ze graag!

Enkele dagen terug, ging ze bij haar bestie slapen, en die heeft een dromenvanger.
Zij wou er dus ook eentje. Nou, dan fikst moeder dat toch even ;).
Inpiratie vond ik op Pinterest, de metalen ring betelde ik ooit bij hier bij De Banier.
Zij koos de kleurtjes, en vond nog een gehaakt uiltje in mijn doos katoen, welke er ook aan moest.
Hij is helemaal niet perfect, vooral omdat ik de rand haakte omdat ik geen vijfhonderd keer mijn cirkel wou omwinden, en deze nu omrolt. Maar ach, ons madammeke vindt hem geweldig, en dat is tenslotte wat telt, niet?