Turnzakje

Of ik een turnzakje wou maken voor haar dochter, vroeg vriendin Sofie.
Meestal zeg ik neen op zulke verzoeken, wegens al teveel plannen voor eigen huis en leden, tenzij ik het zelf ook écht wil doen.
En ik wou het deze keer met plezier :).
Ik gebruikte dit patroon, maar zonder de rits. Gewoon simpel, uit één stuk.
De buitenstof is de gekende Candy Shop van Michael Miller en de binnenstof van de Veritas (die oranje met witte bloempjes), die ik vergat te fotograferen, en inmiddels zit het tasje in één of ander postsorteercentrum. *als ze weer niet staken toch tenminste ;) * -> Jawel, u merkt een lichte frustratie op, met name deze dat mijn dochter vandaag, één week na datum, haar eerste twee verjaardagskaarten mocht ontvangen, de overigen zijn nog steeds onderweg. We wonen in Henegouwen he, en aangezien sorteercentrum Charlerloi een hele poos heeft stilgelegen door de stakingen, moet er nog veel bijgewerkt worden. Haar cadeau is er overigens nog steeds niet, is eveneens al anderhalve week onderweg, en krijgt ze dan maar voor haar Sint. *einde frustratie*

En Arvid, die zit serieus in de periode van verlatingsangst, en naaide het hele zakje mee vanop moeders rug.
Ik snap niet hoe vrouwen zonder draagdoek iets gedaan krijgen in huis ;).
Lang leve de doek!

Veel plezier ermee Sofie en Seraphine!